RUTA LAGOS DE SALIENCIA, PARQUE NATURAL DE SOMIEDO

Hoxe estamos de novo no Parque Natural de Somiedo para explicar a última das rutas que fixemos.

Trátase de acercarnos ata os Lagos de Saliencia e desde alí, si se ten ánimo e forza, pode continuarse ata o Lago do Val.

A ruta iníciase no Alto da Farrapona que está a 1.700 metros de altitude e que ten unhas vistas moi fermosas do macizo das Ubiñas.

O camiño discorre por unha pista preparada para o tráfico rodado, pero só utilizada polo persoal autorizado.

Máis ou menos ao quilómetro de empezar atopamos o Lago da Cova. Nesta zona faise moi visible a presenza da explotación mineira que caracteriza a cor do terreo. 

A mina de Santa Rita era unha mina de extracción de ferro e estivo en funcionamento desde 1.805 ata 1.978. Tivo un gran impacto socio-económico no val de Saliencia mellorando as condicións de vida dos seus habitantes con respecto a outros pobos próximos.

Desde este lago iníciase unha forte subida seguindo o antigo camiño da mina ata chegar á Lagoa da Mina, que estaba completamente seca como se pode observar na fotografía. 

Desde aquí o camiño é máis agradable, esquecendo a forte subida anterior para dar paso á vista do Lago Cerveiriz. Para chegar ao seu pé deberemos camiñar por un suave descenso. 

Xusto a escasos minutos e camiñando hacia o sudeste está o Lago Calabazosa ou Lago Negro, que é o maior dos tres lagos. 

Desde o Alto da Farrapona ata aquí temos unha distancia de 5 quilómetros, polo que nós decidimos camiñar un pouco máis pola pradeira de Cerveiriz en dirección ao Lago do Val, pero sabendo que non íamos chegar a el xa que o visitáramos o día anterior desde o outro lado da montaña.

Merece a pena continuar un par de quilómetros por esta fermosa extensión rodeada de montañas. As súas vistas son moi agradables e ao ser en terreo chan, os nenos camiñaban sen problema ningún.

En total fixemos uns 15 quilómetros ida e volta que mereceron totalmente a pena pola súa paisaxe a tranquilidade.

En xeral quedamos namorados do Parque Natural de Somiedo e con ganas de regresar a el noutra época do ano, concretamene no inicio da primavera,  para ver o contraste co final do verán. 

En breve, seguiremos dando voltas!

MUSEO DE HISTORIA NATURAL E MENINAS DE CANIDO , FERROL

Hoxe imos acercarnos ao Museo de Historia Natural de Ferrol. Aínda que sexa curioso non coñeciamos a súa existencia ata fai un par de meses. 

Foi a nosa amiga Paula quen nos comentou que estaba bastante ben para nenos e maiores. Así que non dubidamos en acercarnos a el e xa de paso, visitar as Meninas de Canido, xa que se atopan ámbolos dous no mesmo barrio.

O Museo de Historia Natural trátase dun museo pequeno pero con encanto.  A súa entrada é gratuíta e está xestionado pola Sociedade Galega de Historia Natural.

O museo é moi didáctico e realizan visitas guiadas para escolares.  

Nel podemos ver unha gran colección de osos de cetáceos e atópase un dos esqueletos de balea máis grandes que hai en España.

Ademáis podemos observar coleccións de peles, aves, fósiles de especies terrestres e mariñas, insectos, cunchas, serpes etc.

O persoal do museo é súper amable, sobre todo cos nenos que sempre é de agradecer. 

Nada máis entrar explican brevemente o máis destacado que podemos atoparnos, dirixíndose en todo momento aos nenos e interactuando con eles.

Durante a visita tamén viñeron en máis dunha ocasión explicarnos algunha cousiña e invitarnos a visitar a exposición temporal que tiñan sobre xeoloxía da zona e que mereceu motísimo a pena coñecer da man dunha das traballadoras do local.

En definitiva, o museo merece unha visita e debemos destacar que entre os seus fondos non pode haber ningún animal que non morrese de morte natural, é dicir, ningún animal capturado ilegalmente, ferido ou sacrificado.

O museo mantén así unhas normas éticas no seu contacto coa natureza, encamiñadas a non alterar o medio.

Xusto ao lado do Museo atopamos as Meninas de Canido que tamén merecen unha visita. 

Unha ruta polas súas rúas é un claro exemplo de como a arte urbana pode cambiar o aspecto exterior pero tamén interior dun barrio.

No ano 2008 Canido era un barrio en proceso de deterioro e pérdida de identidade.  

Naquel momento, a Eduardo Hermida, veciño do barrio, ocorríuselle pintar unha Menina nunha parede e este feito marcou o inicio dunha revolución artística que hoxe en día se estudia en universidades.

Por que unha Menina? O propio artista explicou que ademáis de ser un gran admirador de Velázquez, esa obra era tan coñecida que lle parecía sinxelo poder convertila en cultura, xa que era adaptable a moitos estilos e cada artista podería interpretala de forma diferente.

Desde este momento ata hoxe, as Meninas non fixeron outra cousa que ir aumentando e multiplicarse por todas as rúas e rincóns do barrio de Canido.

Hai Meninas de todos os tipos, tamaños e cores, e sobre todo, cunha carga reivindicativa que tanta falta fai na actualidade.

Pouco a pouco, o barrio foi renacendo de novo e hoxe en día a xente xa non se vai del, senón que se acerca para visitalo, pasear polas súas rúas ou inclusive converterse nun novo veciño desta zona.

Un paseo tranquilo polo barrio de Canido é moi recomendable e divertido en calquera época do ano, pero moito máis se coincide o fin de semana de setembro que se celebra o seu festival artístico-cultural con multitude de actividades para nenos e adultos.

Esperemos que vos guste. 

Nós seguiremos dando voltas!

RUTA "LAGO DEL VALLE", PARQUE NATURAL DE SOMIEDO

Hoxe seguimos no Parque Natural de Somiedo para descubrir e percorrer a ruta de sendeirismo que nos acerca ao "Lago del Valle".

A ruta sae do pobo Valle del Lago ao que se chega desde Pola de Somiedo por unha empinada estrada. Unha vez atravesamos o pobo, que está a 1200 metros de altitude, atopamos un estacionamento onde deixamos o coche.

Si queredes aínda podedes acercarvos uns 500 metros máis en coche e deixalo ao carón dunha fonte, despois de pasar o barrio de L`Outeiro,  pero polo xeral non hai sitio onde aparcar e como se trata de andar, pois nada mellor que empezar desde o inicio.

A ruta discorre por unha pista bastante ancha e pola que transitan coches, pero soamente os relacionados coas explotacións gandeiras e a xestión do propio Parque, polo que é  apta para ir en bicicleta sen maior problema.

Esta ruta ten unha distancia de 7,5 quilómetros ida e outros tantos de volta e un desnivel suave, polo que non ten dificultade e faise perfectamente con nenos. 

Polo camiño hai varias cabanas con teito de escoba e moitas vacas soltas que parecen non fixarse en nós sempre que non se lles moleste. 

Os primeiros dous quilómetros discorren á beira do río e ao sol pero por un camiño completamente chan para empezar despois o ascenso.

Debemos ter coidado no cruce que ten unha sinal medio rota para non equivocarnos de camiño. 

Neste desvío debemos subir polo camiño da dereita (algo máis longo) que debería de ter o sinal de "sombra" e que se fai moito máis ameno porque vas polo medio dun bosque de faias.

Si se opta polo camiño da esquerda iremos todo o tempo a pleno sol e cunha gran subida final. 

Cando nós estivemos case todas as persoas subían polo sol, imaxinamos que por non ter a sinalización correcta e dubidar.

Na seguinte foto apréciase perfectamente o camiño polo que subes si optas por ir ao sol.  

Despois duns 7 quilómetros chegamos ao lago que non se ve ata que se está xusto nel.

A nós aínda nos quedaron forzas para bordealo todo, percorrido que recomendamos para divisalo desde todas as perspectivas posibles.

Unha vez no Lago recargamos enerxías cuns bocatas para iniciar despois o retorno, que se fai moi tranquilo e suave por ser case sempre de baixada.

O Lago del Valle é o de maior superficie de Asturias. Pero esta superficie é resultado  das obras realizadas para o aproveitamento hidroeléctrico na central "La Malva". 

Desde o Lago poderíamos continuar a ruta ata chegar aos Lagos de Saliencia e ao Alto da Farrapona. Esta ruta tería un total de 14 quilómetros engadidos ao xa percorridos e so de ida e con moita ascensión (Un total de 21 so nun sentido).

Polo que si se desexa facer a ruta enteira, o aconsellable é facela ao revés, é decir, iniciala no Alto da Farrapona, ir ata os Lagos de Saliencia, continuar ata o Lago del Valle, baixar ata o pobo Valle del Lago e ter alí un coche para retornar.

Nós nesta ocasión fixemos as dúas rutas aos lagos pero por separado e en distintos días.

En breve seguiremos dando voltas!

MUSEOS E CENTROS DE INTERPRETACIÓN, PARQUE NATURAL DE SOMIEDO

Na entrada de hoxe imos acercarnos ás posibles  visitas que podemos realizar  no Parque Natural de Somiedo, en Asturias e  nas vindeiras entradas centrarémonos nas rutas de sendeirismo que realizamos neste mesmo Parque.

A primeira das nosas paradas foi no ECOMUSEO DE SOMIEDO, formado por tres visitas diferentes e distantes entre elas pero cunha liña en común: a vida e a casa no rural.

A entrada é unica polo que se  poden visitar os tres núcleos en días diferentes (as casa de teito de escoba, a casa dos oficios e a trashumancia e o recinto dos traballos agrícolas que non visitamos e polo tanto non imos comentar). 

1. AS CASAS DE TEITO DE ESCOBA situadas en Veigas, de camiño hacia o Alto da Farrapona.

 

A visita en Veigas é guiada. A nós guiounos unha rapaza súper amable que nos foi explicando cada unhas das vivendas, a súa construcción, o mantemento, os utensilios que había nas casas, as datas ata as que estiveron habitadas e outras informacións interesantes. 

A visita fíxose amena e os nenos disfrutaron dela.  

Ademáis as vistas dende a aldea son realmente fermosas!

2. A CASA DOS OFICIOS E A TRASHUMANCIA, situada Caunéu a dous quilómetros escasos de Pola de Somiedo.

Atópase nunha escola dos anos 50 construída por un veciño emigrante en Cuba.

Nesta escola podemos ver os utensilios e  as ferramentas dalgúns dos oficios daquela época, como o ferreiro, o canteiro ou o madreñeiro entre outros. 

No primeiro piso da escola atopamos un percorrido pola historia da propia escola e no seguinte piso unha pequena exposición sobre a trashumancia gandeira na zona.

3. Outra das visitas si nos atopamos pola zona é o CENTRO DE INTERPRETACIÓN DO PARQUE NATURAL DE SOMIEDO,  situado no centro de Pola de Somiedo e no mesmo edificio onde está a oficina de turismo.

A súa visita é gratuíta e consiste en diferentes paneis explicativos sobre a xeoloxía da zona, a fauna, a flora, a convivencia co oso etc

Para os nenos non resultou unha visita atractiva, xa que non hai nada interactivo e simplemente se trata de paneis para ler.

Sen alonxarnos demasiado e tamén en Pola de Somiedo temos o A CASA DO OSO, animal de referencia neste parque natural.

O oso forma parte da vida das xentes deste pobo e eso vese reflectido nas súas historias.

A visita consta dun vídeo de 20 minutos bastante interesante e entretido con gravacións de osos da zona nas diferentes épocas do ano.

Ademáis explica o cambio de mentalidade da xente con respecto a este animal, que pasou de ser visto como un rival  temerario a ser respectado e coidado, para así preservar a súa existencia.

No recinto exterior da Casa do oso podemos visitar un hórreo por dentro onde se fai referencia á relación do oso e o mel.

A última das visitas que realizamos foi a CASA DO LOBO, situada en Belmonte e que para nós foi a mellor das visitas xunto coas casa de teito de escoba.

A casa do lobo consta de dúas entradas diferentes, unha á propia exposición con paneis explicativos referentes ao lobo e outra que é unha visita a un cercado onde hai 3 lobos.

Parécenos totalmente recomendable ir ata o cercado. Esta visita é  guiada e consta dun paseo de media hora á beira do río ata chegar ao recinto onde teñen os lobos. 

Durante este paseo a rapaza vai explicando un montonazo de información sobre a natureza, a fauna e a flora que nos imos atopando.

Unha vez nos acercamos ao cercado é cando nos explican o motivo polo que eses tres lobos están alí e non poden ser reintegrados na natureza.

Explican a historia de cada un, a súa situación actual e deixan facer as preguntas que se queiran, respondendo sempre dun modo súper amable tanto a nenos como a adultos.

Para finalizar este percorrido polas posibles visitas no Parque Natural de Somiedo non queremos esquecernos do HÓRREO DE URRÍA.

Este hórreo é de especial importancia xa que é o único en Asturias construído en madeira de faia e o único que queda con teito de escoba. 

Nas vindeiras entradas seguiremos dando voltas por este fermoso Parque Natural de Somiedo!